دو سه قرنی از رحلت پیامبر مهربونی ها نگذشته بود، که سروکله ی یه عده دایه ی بهتر از مادر پیدا شد، که یعنی، دلشون به حال من وتو سوختو تصمیم گرفتن مسلمونمون کنن!.

خدایی نکرده فکر نکنی این اقطاب صوفیه به فکر دکون باز کردنو پرکردن جیبشون بودنا!.
استغفرالله؛
اصلا خودتو بزار جای این طفلکییا اگه قرار بود یه فرقه راه بندازیو یه سری آدم بله قربان گو دور خودت جمع کنی، دست خالی و بدون دفتر ودستک می تونستی؟!
تازشم، اگه قورباغه ابوعطا بخونه، چه ربطی به اون داره؛ مشکل از آبه که داره سربالا میره!

 آره قربون شکلت؛ این شد که آقایون به جنب وجوش افتادنو دست به ابداع و نوآوری زدن.

عشریه، غسل اسلام، تجسم صورت مرشددر وقت عبادت، پرسه وگداییو از این جور بدعتای کوچولو و بی ریخت؛
البته استغفرالله؛
سلیقه ی هرکس یه جوره دیگه چه میشه کرد!.